In het kader van haar #365dagenkaartproject kreeg ik eergisteren een kaart in de bus. Een lezer van mijn blog maakte vorige week donderdag een inhaalslag. Al een aantal weken had ze mijn blog niet gelezen en vorige week maakte ze daar dus corte metten mee. Dit gaf haar een nieuw inzicht namelijk een nieuwe kijk/blik dat wat er te zien is vol mogelijkheden zit. Het is aan haar om te kiezen. Ze gaat vaker een aantal dagen achter elkaar lezen.
Toen ik haar vroeg wat de gedachte achter de uil was, kreeg ik het volgende antwoord:
De uil kan vele kanten opkijken terwijl hij rustig op zijn tak zijn positie heeft. Het ene moment slaat hij toe en andere moment wacht hij af. En de uil ziet veel meer dan dat wij mensen kunnen weten. De scherpe blik van de uil is wat ik teruglees in jouw blogs. Iets bestaands anders bekijken, van iets bestaands iets nieuws maken, initiatieven waar ik ineens weet van krijg etc.etc. Dus als gevolg van jou scherpe blik die zich uit in creativiteit wordt mijn blik op de wereld verruimd. Dat houdt mij fris, in beweging, stimuleert mijn creativiteit en creëert dus ook moment van inzicht. Dus toen ik de kaart van de uil zag na het lezen van een aantal weken van jouw blogs was jij degene die de uil mocht gaan ontvangen.
Het grappige aan het verhaal is dat ik altijd een uil bij me heb. Het bizarre aan het verhaal is dat ik dat afgelopen dinsdag, de dag dat ik de kaart in de bus kreeg maar deze nog niet had gezien, gedeeld had met mijn studenten. De uil is namelijk het enige grapje dat ik altijd ‘bij me heb’. Ik heb hem van mijn moeder. Dat was een echte grappenmaker.
Hoe herken je een homofiele uil?
Joehoe.
Joehoe, hoehoe dit is bijzonder. Genieten
:-))))