Het begin van het einde. Dit is Design Thinking by Doing verhaal 605/1001

4 dec

hetbeginvanheteinde605.001

Toen ik een tijdje geleden ochtends heerlijk op mijn racefiets  in de Biesbos fietste schoot er een gedachte binnen. ‘Ik moet plassen’. Om vervolgens na te denken over waar ik dat zou gaan doen. In mijn hoofd bepaalde ik de plasplek een kleine kilometer verder. Tot die tijd ging het fietsen heerlijk maar vanaf het moment dat ik een eindpunt had bepaald, leek er geen eind aan die kilometer te komen. Optimaal genieten op de fiets is niet verder kijken dan een meter voor je en een ademhaling in en uit. Als je met je gedachten ergens bent kom je nergens.

Als je weet waar je naar toe gaat is je tijdsbesef anders. Wat als je zou weten wanneer je dood gaat. Het is misschien een vreemd bruggetje naar het hilarische bericht dat ik vorige week van mijn vriend Arie kreeg. Het toverde een grote glimlach op mijn gezicht. Alle begin is moeilijk. Maar wat als je het omdraait. Dat je begint bij het eind.

Heb je er wel eens aan gedacht wat er gebeurt als je achterstevoren zou leven?
Lijkt me veel leuker.
Om te beginnen sta je op uit de dood, een spectaculair begin… als je uit de kist stapt word je verwelkomd door je familie en beste vrienden, die hoef je dus niet meer uit te zoeken… en ze hebben allemaal een bloemetje meegenomen.
… Dan mag je een jaar of 20 lekker doen waar je zin in hebt, kaarten, tuinieren, af en toe een uitstapje voor de helft van de prijs, iedere dag een paar borrels en elke maand kassa kassa…pensioen.
Op een dag staat er ineens een vent voor je deur met een gouden horloge. Die biedt je meteen een goed betaalde
baan aan.
Naarmate de jaren voorbijgaan, krijg je ook steeds meer zin om te werken, je voelt je steeds beter, je kan zoveel roken als je wilt, want je longen worden steeds schoner. Je kan drinken wat je wilt, de katers worden steeds kleiner.
Je raakt je buik kwijt zonder dat je er iets voor hoeft te doen. In het begin heb je maar 1 keer seks per jaar, maar op ’t laatst 10 keer per week.
Op een gegeven moment moet je naar school maar je weet alles al, dus je doet geen flikker. En de laatste jaren van je leven kan je lekker in de zandbak spelen, zeuren en lastig zijn, en je kan snoepen wat je maar wil want al je tanden ben je toch weer kwijt.
Dan nog een paar maanden aan een vrouwenborst sabbelen, nog 9 maanden in de warme moederschoot, en daarna verdwijn je in één gelukzalig orgasme!

3 Responses to “Het begin van het einde. Dit is Design Thinking by Doing verhaal 605/1001”

  1. Jan Verheijen 4 december 2014 at 10:14 AM #

    Schitterend verhaal, The Curious Case of Arie!

  2. els 4 december 2014 at 10:28 AM #

    best een leuk leven als je het zo bekijkt 🙂

  3. Paul Ricken 4 december 2014 at 10:35 AM #

    Geniaal.

Geef een reactie

%d bloggers liken dit: