Vorige week in een vlaag van opruimverbijstering kwam ik een zak kruidnoten tegen. In de kruidnootperiode mag ik graag genieten van een kruidnoot. Deze periode begint steeds eerder, heb ik het idee. Volgens mij zag ik ze vorig jaar al in augustus in de winkel liggen. Maar in juli heb ik ze nog niet gezien. Behalve in die ene verhuisdoos bij mij dan. En die zak kruidnoten zei tegen me ‘Eet me niet.’
Waarom niet?
1. De houdbaarheidsdatum was inmiddels verstreken. 30.04.14
2. Het is juli.
3. Het was het verkeerde merk.
Genoeg redenen om de zak niet open te trekken.
De zak is inmiddels leeg. Ok, bijna leeg. Waarom niet helemaal leeg? Omdat ze toch niet zo lekker waren. De combinatie verkeerd merk, houdbaarheid en 25 graden zijn toch niet de ideale kruidnootomstandigheden. De zak ligt nog aangebroken op mijn keukenblad.
Toch heeft het openen van die foute zak wat goeds gebracht. Want wat schetst mijn verbazing. Afgelopen maandag werd ik gebeld door het Goede Merk kruidnoten. Ik schrok eerst en vroeg me af hoe ze wisten dat ik het foute merk kruidnoten had genuttigd. Merken gaan namelijk heel ver in het tracken en tracen van hun consumenten. Zou de kruidnootfabrikant hulppieten en hulpsinten inzetten en ons stiekem begluren? Niets van dat alles. Er was gewoon een noottoestand en of ik ze wilde helpen.
Gelukkig heb ik mijn zwarte ros vandeweek een beurt gegeven en trek ik zo mij zwart leren pak aan. Wel erg zwart allemaal he. Hoop dat ik er geen problemen mee krijg. Niet tegen Verene Shepherd zeggen hoor.
Superman onderweg, alle hens aan dek, red het merk Cor!
Jammer dan, zwarte piet heet dus nu witte pet: http://www.janmac.nl/pensioen/na_de_rit/Artikelen/2014/6/22_Witte_petten.html
en
http://www.janmac.nl/pensioen/na_de_rit/Artikelen/2014/6/27_Witte_petten_2.html