Afgelopen donderdag gaf ik een inspiratie college. Ik was er helemaal klaar voor. Ik had mijn eigen definitie van inspiratie gemaakt en een opzet gemaakt voor het college. Het leek me namelijk interessant om te leren van de studenten. Wat zij verstaan onder inspiratie, hoe het bij hun werkt en de inspiraties in kaart brengen.
Om eea te verduidelijken had ik eerst zelf nagedacht over mijn eigen inspiratie. Ik was die week namelijk geinspireerd door het verhaal dat Wies me vertelde over Foute Vrienden.
Terwijl ik een stukje kijk hoor ik:
Groovin’ . . . on a Sunday afternoon
Really couldn’t get away too soon
I can’t imagine anything that’s better
The world is ours whenever we’re together
There ain’t a place I’d like to be instead of . . .
Groovin’ . . . down a crowded avenue
Doin’ anything we like to do
Gewoon doen waar je zin in hebt. Ik zit hier te schrijven maar ik wil eigenlijk mijn auto wassen, fietsen, op de motor naar het strand rijden…..maar ik zit hier te schrijven en jij zit het te lezen.
Je creatief vermogen opgebouwd uit:
– nieuwsgierigheid
– verbeeldingskracht
– discipline
– vasthoudendheid
en samenwerken.
En op dit moment heb ik de groots mogelijke moeite om het verhaal dat ik in mijn hoofd heb op ‘papier’ te zetten. Als ik niet de afspraak met mezelf had gemaakt ELKE dag te schrijven hadden het strand, de motor, de Spider enz het al lang van me gewonnen.
Vasthoudendheid gaat bij mij met name over het je tanden zetten in het verbeelden/verwoorden van je ideeen. Je kunt wel een idee in je hoofd hebben maar het is pas echt als je het ‘uit handen’ kunt geven.
Genoeg omzwervingen en ontwijkend gedrag. Terug naar het onderwerp. Inspiratie. Wies vertelde me over Foute Vrienden en een dag later kwam mijn zoon er ook mee. Alleen hij deelde het niet met me door het te vertellen. Hij pakte de laptop en zocht de aflevering op op Youtube. Wies en Noah waren allebei geinspireerd maar gaven hetzelfde verhaal allebei op een andere manier ‘uit handen’. Wies vertelde het op haar manier en Noah drukte gewoon op play.
Ik denk dat er een hele grote groep mensen is die delen door te drukken in plaats van te vertellen.
Ik heb er een boek over dat ik nog steeds moet lezen:
‘In dit voor de Pulitzerprijs 2010 genomineerde boek geeft Carr aan hoe het almaar toenemend internetgebruik ons vermogen om diep na te denken negatief beïnvloedt. Door voortdurend afgeleid te worden door nieuwe berichten, te blijven klikken op links en alleen maar korte teksten te lezen, wennen onze hersenen aan oppervlakkigheid. Volgens de schrijver nemen de concentratie en geheugenfuncties af en verdwijnt op termijn een rijk intellectueel leven.’
Het mooie aan lesgeven en het schrijven op dit blog is dat ik mijn inspiratie moet verbeelden, tot leven brengen en dan delen in de vorm van een college of een post. Als je je idee niet verbeeldt verandert er niets.
Enfin ik zag dat inspiratiecollege wel zitten. Totdat ik woensdagavond een mailtje kreeg dat de documentaire over het ontstaan van Improv Everywhere uit was en te koop voor $5,-. Improv Everywhere zijn de makers van oa ‘Frozen Grand Central’. They cause scenes. In goed Nederlands Flashmobs….ook al gebruiken ze die term liever zelf niet.
Dus kocht ik de docu en stelde de studenten het volgende voor.
Ze mochten kiezen.
1. Het in kaart brengen van elkaars inspiratie. Aan de slag. Een werkcollege. Verdiepend.
2. De docu kijken.
Resultaat?
95% ging voor de docu.
Het inspiratie college was een kwestie van gewoon op play drukken.
Ik vond dat jullie dat moesten weten. Net als dat de lucht in Nike Air van beroemde Nike atleten is. Echt waar.
Have a nice Sunday Afternoon.
En die docu vertoon ik aanstaande vrijdag in een bioscoop in Dordrecht. Er zijn nog 30 kaarten. Ik trakteer. Wil je er bij zijn? Stuur me dan een mailtje.
cornoltee@mac.com
Geef een reactie