hardly no law

10 nov

HARTLYNOLAW.001

Na het verhaal van gisteren over waardecreatie bij de Nederlandse Spoorwegen wil ik jullie ook mijn  5 minuten durende presentatie over waarde laten zien. Op de HKU is een aantal kerndomeinen gedefinieerd en die van ‘mij’ is creativiteit. Even voor de duidelijkheid. Voor een definitie van creativiteit gebruik ik die van Sir Ken Robinson:

Het bedenken van originele, waardevolle ideeën in het NU.

Het elke middag naar de maan sturen van honden om ze daar te laten poepen en  ze om 5 uur weer te laten terugkeren is een heel origineel maar niet haalbaar idee voor het oplossen van het ‘poep op straat’ probleem. Niet creatief dus.

Enfin. Wat is dan wel waardevolle shit.

Toen ik vrijdagochtend vroeg een banaan in de fruitmand zag liggen, kreeg ik een idee. Een idee om met deze banaan ‘waarde’ uit te leggen.

De vraag die ik mezelf stelde was: “Wat is deze banaan waard?’ Deze vraag kwam voort uit mijn eigen vraag wat ik waard ben. Zakelijk gezien.

Vorige week had ik drie opdrachten gedaan. Ze duurde allemaal even lang. De inhoud was min of meer hetzelfde maar de context was steeds anders.

Toch werden ze allemaal anders gewaardeerd. In geld uitgedrukt:

1. € 3.000

2. € 1.400

3. € 500

Niet alleen de content bepaalt de waarde. De context is misschien nog wel veel belangrijker. Maar het belangrijkste is de impact. Wat betekent het voor je?

Terug naar de banaan.

Bij elk plaatje vraag ik je wat is deze banaan waard? Voor jou.

waardevol.005

En deze?

waardevol.004

Vind je hem zo waardevoller? Zo schuin.

waardevol.006

En wat vind je van deze?

waardevol.007

Misschien heb je het origineel wel op LP

waardevol.008

En wat is deze LP waard nu Lou Reed er niet meer is?

waardevol.009

En stel je eens voor dat je de originele Andy Warhol aan de muur hebt hangen?

waardevol.013

Andy Warhol is mijn favoriete kunstenaar. Zijn beste werk staat overigens niet in een museum. Zijn beste werk stond in een kamertje bij zijn moeder. Het internationale veilinghuis Sotheby’s had negen dagen nodig om Warhols immense verzameling van kunst en ‘prullaria’ te veilen. De bruto-opbrengst van deze veiling was ca. 20 miljoen dollar. Onder de prullaria waren ingepakte kadootjes die Andy had gekocht bij Macy’s. Niemand wist wat de inhoud was. Mensen betaalden een vermogen om een van die ingepakte warenhuis kadootjes van Andy Warhol te bemachtigen. Met een certifikaat van Sotheby’s. Het bewijs dat ze een ‘echte’ Andy Warhol hadden gekocht. Er zijn geen regels voor waardebepaling.

De waarde bepaal JIJ.

Wist je dat ‘Hardly No Law’ een anagram was van Andy Warhol. 

Ik ook niet.

Andy wel.

4 Responses to “hardly no law”

  1. Gert-Jan Sebes 10 november 2013 at 12:55 PM #

    Je bent weer in waarde gestegen Cor.

Trackbacks/Pingbacks

  1. Ken jij zenoemenhetdesignthinking? | Design Thinking by Doing - 26 januari 2014

    […] hardly no law […]

  2. Dit is Design Thinking by Doing verhaal 487/1001. Gaan met die banaan. | Design Thinking by Doing - 26 juni 2014

    […] van gisteren leek het me goed om het deze morgen over bananen te hebben. Ik schreef al eerder over de waarde van een banaan. Maar wat zou een banaan NU voor JOU waard zijn? De waarde van die banaan is afhankelijk van wat […]

Geef een reactie

%d