Straks heb ik een ontbijt met Harry Starren. Harry ken ik via mijn overbuurman Samir. Das een leuk verhaal. Lees maar hier.
Het ontbijt is niet alleen met Harry maar met nog 8 anderen. Harry organiseert dit soort informele bijeenkomsten eens in de zoveel tijd. Erg inspirerend. Ik neem voor iedereen een kadootje mee en voor één iemand een bijzonder kadootje. Een usb stick met AL mijn verhalen tot nu toe. Ik weet nog niet aan wie ik de stick geef. Ik neem tegenwoordig altijd zo’n stick mee. Het maakt de netwerkbijeenkomsten na mijn presentaties een stuk spannender. Ik eindig mijn presentatie dan met bovenstaande slide. Met de opmerking dat ik nog niet weet aan wie de stick ga geven. Werkt heel goed. Ik sta nooit meer alleen met mijn ziel onder mijn arm me af te vragen ‘wat doe ik hier.’
Nee ik sta met een stick in mijn hand me af te vragen of jij deze stick wel van me gaat krijgen.
En dat is niet altijd de eerste de beste.
Maar het wel altijd degene die een interessant antwoord geeft op de vraag:
WAAROM?
Wat is het toch een leuk concept Cor, ik heb het eerder bij je gelezen volgens mij maar ik word er even helemaal vrolijk van, dank!