Ik was ooit klant van de ABN AMRO ik schreef daar al eerder over.
Ook zakelijk was ik er klant. Toen werd ABN AMRO Deutsche Bank en zat ik dus bij onze Oosterburen op de bank.
Nu heb ik niet zoveel echt contact met de bank. Online veel meer. De site van de ABN AMRO was prima. Die van de Deutsche Bank niet. Wat een drama. De interaction designer van het internetbankieren van de Deutsche Bank mogen ze van mij op transport zetten. Niet te doen. Ik was dan ook blij toen de bank me laatst belde om de relatie op te zeggen. We pasten niet in het klantprofiel. Wat ze eigenlijk zeiden was dat we te klein voor ze waren en ze te weinig geld aan ons verdienden. Ze waren me net voor. Ik moest dus op zoek naar een andere bank. En dat is Triodos geworden. Voordat ik definitief de beslissing nam, struinde ik rond op hun site. Ik voelde me er thuis. Het taalgebruik. De projecten. Zo vond ik twee projecten in mijn woonplaats Dordrecht waar Triodos in participeert. Een fietskoerier dienst en een culturele instelling. Beide binnen een straal van 1 kilometer. Daar gaat het geld dus naar toe. Dichtbij. In de buurt.
Het ‘voelde’ goed. En waarom? Omdat ook Triodos net als ik gelooft dat het beter kan. Anders kan.
Als laatste test belde ik gisteren om 8.23 naar het 030 nummer dat ik na 1 klik vond op de site. Geen 0900 nummer. Nee gewoon een nummer in Zeist. De telefoon ging 3 keer over en toen kreeg ik……………….Jan Drok aan de lijn. Geen keuzemenu. Nee gewoon IEMAND. Een persoon. Ik zei tegen Jan Drok dat ik nog geen klant was maar wel al fan. Hij moest lachen. Ik heb denk ik 10 minuten met Jan aan de lijn gezeten. Hij was oprecht geinteresseerd, beantwoordde mijn vragen zeer adequaat en gaf me nog een paar goede tips. Hij sloot ook niet af met het afgezaagde, standaard, betekenisloze “Is er verder nog iets waar ik u mee van dienst kan zijn?”. Nee Jan sloot af met:
“Welkom bij Triodos.”
Ik volg mijn hart en gebruik mijn hoofd.
Daaaaag Deutsche Bank. Welkom Triodos.
Hoi Cor,
De uitdrukking ‘ op transport zenden’ is op zijn minst ongelukkig. Waarschijnlijk onbewust gemaakt, maar hij doet me pijn.
Met een hartelijke groet,
Helma Ton