Met dubbel f
Wie kent nog de scene uit The Karate Kid waarbij hij de auto moest wassen en in de was zetten?
“Wax on, right hand. Wax of left hand.”
Briljant. The Karate Kid is een fantastische film over motivatie en leren. Over pijn en overwinnen. Over geloof en vertrouwen. De laatste versie met Jaden Smith mist dat volledig.
In de bewuste scene zien we de relatie van meester en leerling prachtig uitgebeeld. De meester maakt een afspraak over dat er geen vragen worden gesteld bij opdrachten. En dat is heel lastig als je niet weet waarom. Het gaat om vertrouwen. Het vertrouwen dat je meester weet wat ie doet. Omdat je hem gelooft en vertrouwt. Maar ondanks dat je iemand gelooft en vertrouwt is het heel moeilijk iets te doen, te oefenen als je niet precies weet Waarom.
Hoe maakt de auto wassen en in de was zetten je een betere karate kid. Als je niet PRECIES weet wat het doel is, is het moeilijk om je te motiveren en het te Doen. Je krijgt het niet kloppend in je hoofd en dan gaat je kabouter protesteren.
“Waar slaat dit op?”
“Hier word je toch geen betere karateka van!”
“Jaja dat scheelt Mr. Miyagi mooi een ritje naar de wasstraat!”
Maar als je je meester gelooft en vertrouwt dan was je zijn auto en stel je geen vragen. Dan geloof je dat het uiteindelijk wel goed komt en dat je er iets van leert. En als als je iemand iets kan leren en er zelf ook nog beter van wordt in de vorm van een schone auto dan moet je dat zeker niet nalaten.
Ik zie opeens een nieuwe wasstraat formule voor me.
Oh ja en vergeet niet in en uit te ademen.
Geef een reactie