Expedition SpaceShip Earth 1/500

Gisteren was ik te gast op het ‘Ondernemers made for change’ event van Triodos in hun door Rau Architecten ontworpen hoofdkantoor. Ik ben een enorme fan van Thomas Rau. In zijn Tegenlicht aflevering ‘Het einde van bezit’ maakte ik kennis met de gloeilamp van Livermore die al meer dan 100 jaar brandt. Terwijl er al meerdere webcams zijn versleten die het beeld van de lamp online streamen. De lamp werd geproduceerd voordat de grootste lampfabrikanten besloten dat een lamp stuk gaat na 1.500 branduren. Fabrikanten zadelen ons op met ‘georganiseerde problemen’. Zodra je het product hebt gekocht is het JOUW probleem. Maar wat als je nu niet betaalt voor ‘bezit’ maar voor gebruik. Enfin. Kijken dus.

De reden dat ik op het evenement was, was dat ik mijn nieuwe ‘Expedition SpaceShip Earth’ project wilde pitchen, het verhaal wilde oefenen. En ik kan je vertellen dat kan beter. Heel veel beter. Woordenworstelend en zinnenzoekend zocht ik naar bevestigend ja knikken van de luisteraar. Of andere hoopvolle bevestigingen van begrip, enthousiasme of verbinding. Als er geen vragen worden gesteld is dat meestal geen goed teken. Het kan heel stil zijn in het gebouw van Rau. Doodstil. Die stilte was dan hèt moment om mijn ‘visitekaartje’ te geven. Een QR code met de link naar de site.

“Heel modern.” zei iemand om vervolgens heel snel aan te sluiten in de rij voor de gratis ijsjes. Een gratis bol ijs was aantrekkelijker dan mijn verhaal over de aardbol. Dat we passagiers zijn op ruimteschip aarde. Dat we geen handleiding hebben voor het gebruik van de aarde. Dat Expedition SpaceShip Earth je verandert van passagier naar bemanning. Dat gedragsverandering begint bij bewustwording. Dat “Art the way to the heart” is (dank Ton Rodenburg). Dat experimenteren, maken, spelen en falen leuk èn ongemakkelijk is. Dat kwetsbaarheid verbindt. Dat doen het denken verder brengt.

Dat.

IJsje?