The only people who like changes is a wet baby.
Problemen met technologie zijn van alle tijden. Vroeger was alles beter en makkelijker gaat lang niet altijd op. Zelfs niet met nieuwe technologie als de telefoon. Ik kwam een mooi voorbeeld tegen van Don Norman in zijn boek “The design of everyday things” wat me deed denken aan hoe ik zelf vorige week met een Garmin stond te stuntelen. Ik ging twijfelen aan mezelf maar de designer van de interface zou dat moeten doen. Regelmatig denk ik dat ik te dom, het inzicht of de intelligentie mis om met apparaten om te gaan. Het voorbeeld van Norman ging over het gebruik van een nieuwe telefooninstallatie. Een aanschaf die een intensieve voorbereiding had gekend en miljoenen had gekost. Ook dit moderne telefoonsysteem had een nieuwe feature, het automatisch herhaald bellen van een bepaald nummer dat in gesprek is of niet opneemt. De feature heet soms “automatisch herhaald bellen” of “automatisch terugbellen”. En je gebruikte de nieuwe toepassing dus als iemand in gesprek was of niet opnam. Het werkte zo. Je belt iemand. Er is geen gehoor of in gesprek. Dan activeer de automatische terugbel functie. Een aantal uren later gaat de telefoon. Je neemt op en zegt “Hallo”, om vervolgens de overgaan toon te horen en dan iemand ‘Hallo’ te zeggen.
“Hallo,” zeg je, ‘wie is dit?”
“Wie is dit ?” hoor je terug, “Jij belde mij.”
“Nee jij belde mij. Mijn telefoon ging over.”
Langzaam realiseer je dat het je uitgestelde “automatisch terugbel gesprek” is. Maar wie wilde je uren geleden ook alweer bellen en waarom?
Het is 15.03. Ik ben inmiddels op de plaats van bestemming aangekomen met de kaart in de hand. Als ik de Garmin niet uit had uit gezet was ik daar om 17.48 aangekomen. En had me waarschijnlijk meegedeeld dat ik er was. Ja. De weg kwijt. Geef mij maar een TomTom.
Geef een reactie