Mooi. Dit is Design Thinking by Doing Verhaal nummer 830/1.111

Bestaan mooie foto’s? Ik stel mezelf deze vraag met in mijn achterhoofd de definitie van Stendahl:

“Schoonheid is  belofte van geluk.”

Ik ga aan de hand van een foto dier ik van de week vroeg in de morgen maakte, proberen te achterhalen waarom ik dat een mooie foto vind.

Ik werd gelukkig van het moment. Mijn zoon en ik hadden net een zeer koude nacht doorgebracht aan een stromend riviertje in en op onze auto.

Ondanks de kou had ik die ochtend met half bevroren vingers toch mijn post geschreven en daarna ijskoud gedoucht. We brachten na een ritje door de wijngaard de sleutel van de douche terug naar de eigenaresse. En toen zij niet direct open deed draaide ik me om en zag de mist boven het dal hangen, pakte mijn Coolpix en maakte de foto. De camera stond nog in schemerfilter van de avond ervoor en dit gaf de foto juist een bijzonder effect dat de koude morgen en ons overwinningsgevoel op de koude nacht treffend vastlegde.

Kijkend naar het scherm van de Coolpix was ik blij met het effect maar niet met de compositie. Het klopte niet. En dat is heel moeilijk uit te leggen. Mwah. Gewoon niet bijzonder genoeg.

En wat me opviel was de lange schaduw dus maakte ik deze:

Mwah. Ik werd toch uiteindelijk het meest gelukkig van deze:

Als je de twee voorgaande niet gezien zou hebben zou je niet weten waar dat licht vandaan komt. Dat en het zeer lage perspectief maakt deze de mooiste van de drie. Mooi. Vind ik.

Tags: cor noltee, design thinking