Ken je dat? Dat je heel de dag binnen zit. Je zelfs je boterhammetje onbewust naar binnen werkt terwijl je gewoon doorwerkt. Je niet eens weet wat er op je boterham zit. Zeker als je met een lastige klus bezig bent. Zo moest ik laatst een programma maken voor een workshop van een dag. En ik kwam maar niet uit wat voor oefening we moesten doen om ons in te leven in het “product”. Het product was in dit geval een video sharing platform.
Voor het lezen van “Het slimme onbewuste.” van Ap Dijksterhuis ging ik dan gewoon door met denken. Desnoods de hele nacht. Resultaat? Kapot de volgende dag. Helemaal uit mijn ritme. En de ideeen waren er al helemaal niet beter op geworden.
Na het lezen van “Het slimme onbewuste.” Stop ik met denken. Ik laat de “vraag” nog wel aanstaan maar ik ga er niet meer bewust over nadenken. En dat is best lastig. Want zo zijn we niet opgevoed. Als je geen oplossing hebt, ga je door. Je gaat nog harder denken. Geloof me. Het werkt niet. En Ap legde me uit waarom niet.
Het schijnt dat je onbewuste 200.000 sneller en oneindig veel groter is dan je bewuste. Dus lijkt het slim daar gebruik van te maken. Maar hoe doe je dat?
Heel simpel. Je gaat iets leuks doen. Niet te moeilijk. Een stukje lezen in je favo tijdschrift. Even naar buiten. Douchen schijnt fantastisch te werken. Ik ga meestal even een rondje fietsen in de stad. Zonder dat ik weet waar ik naar toe ga. Ik ga waar de wind me brengt.
Onbewust zoekend naar een idee voor de inleef oefening voor de video sharing dienst, kwam ik al fietsend langs de grote kerk en ik dacht: “Dat is het?”
“We gaan met zijn alle de Grote Kerk beklimmen en achteraf bekijken wie allemaal foto’s en video’s gemaakt hebben.”
Ik kan je verzekeren dat ik NOOIT dit idee had gehad als ik niet een rondje was gaan fietsen.
Dus zit je vandaag ouderwets vast. Ga naar buiten. Neem een steegje, straatje, parkje, winkeltje waar je nog nooit geweest bent. Wees toerist. Fijne vakantie!
Oh ja. Je Kabouter zal waarschijnlijk heftig protesteren. Hij is niet zo van de “vakantie” en “nu even niet!” Laat hem maar.
Geef een reactie