Gisteren liep ik met mijn 16 jarige zoon in de stad.
‘Nekschot’, zei hij plotseling. En ik wist precies wat ie bedoelde. Iemand had midden op het het wandelstuk zijn/haar fiets geparkeerd. Links en rechts aan de zijkant stonden fietsen bij elkaar maar deze stond midden op straat!
‘Zoooo die verdient een nekschot’ herhaalde hij nog even, om er zeker van te zijn dat ik wist hoe hij er over dacht. En eerlijk gezegd dacht ik er net zo over. Wie zet in paus Franciscus’ naam zijn fiets nu zo asociaal neer. Maar ja als vader heb je een taak om je 16 jarige testosteronbom het goede voorbeeld te geven. Maar hoe? Ik moest er iets van zeggen want binnen 2 minuten herhaalde Noah het nog een keer:
‘Nekschot’
En toen dacht ik aan de campagne van de Guardian van jaren geleden. En vertelde Noah het volgende:
‘Stel je voor dat die fiets van een 16 jarige jongen is die net aan kwam fietsen en zag dat iemand het tasje van een bejaarde vrouw jatte. Hij zette zijn fiets midden op straat neer en ging er achter aan.”
Noah gaf me, glimlachend een veel betekenend duwtje en zei ‘jaaaaaaa oke’. Hij begreep precies wat ik bedoelde.
‘Nekschot’ zei ik en samen liepen we lachend naar Visser’s Poffertjessalon voor een huisgemaakte bal.
Hier de campagne van de Guardian.
See the picture?