Afgelopen zondag was de laatste dag van de Dutch Design Week. De beste week van het jaar duurt 9 dagen. Ik had me zoveel mogelijk vrijgemaakt om zoveel mogelijk te zien en te beleven. Graag deel ik mijn favorieten met jullie…..in willekeurige volgorde.
In de aanloop van het evenement dacht ik na over criteria waarop ik mijn favorieten zou selecteren. In mijn design thinking trainingen gebruik ik vaak de valuemap.
Geinspireerd door Kate Raworth’s Donut Economie bedacht ik twee criteria:
- waarde voor de mensheid
- waarde voor de planeet
Maar na het lezen van alle 120 beschrijvingen van de afgestudeerden aan de Design Academy waren er toch een aantal die heel laag op beide criteria scoorden maar ik toch heel erg gaaf vond.
Het werk wat ik vandaag met jullie deel is het eindresultaat van een onderzoek naar de complexiteit van producten. Het doet me denken aan het werk van Thomas Thwaites, een design student van de Royal College of Art in London. Hij maakte een toaster na die hij voor minder dan 5 pond in de winkel had gekocht.
Hij bezocht mijnen in het ‘Verenigd’ Koninkrijk om de ruwe materialen voor zijn toaster te verzamelen en verwerkte thuis de grondstoffen tot bruikbare grondstoffen. Zo smeltte hij ijzererts in een magnetron.
Uiteindelijk kostte de toaster £1187.54 en was hij 9 maanden onderweg en bezig.
Thwaites vraagt zich af of het mogelijk of wenselijk is om zelfvoorzienend te zijn, maar ook zijn project is ook een reactie op het zomaar kopen, kopen, kopen van goedkope spullen.
We hebben geen idee wat ‘dingen’ kosten of waar onderdelen vandaan komen. Aan de de feitelijke aanschaf van de toaster in de winkel gaat een super complex en energie verslindend productie en distributie proces vooraf.
Meer, nieuw, beter voelt misschien, even, goed maar wat die ‘goedkope’ toaster kan, kan ook gewoon in de pan of in de oven. Maar door een ‘extra’ apparaat te kopen denken we efficiënter bezig te zijn en kunnen we in de tussentijd iets anders doen of een ander apparaat voor ons aan het werk zetten. Wat resulteert in een verwijdering van het maakproces en de ingrediënten en deze outsourcing een opstapeling van taken in ons hoofd veroorzaakt. Ik ben trouwens benieuwd hoeveel broodbakmachines er werkloos stof staan te happen.
Wil je meer weten over het project:
‘Aandacht maakt alles mooier.’ zegt IKEA. Ik heb een 40 jaar oude Volkswagen T2 die ik van binnen en buiten, boven en onder, elke millimeter aangeraakt heb. Schoon gemaakt, geschuurd, beplakt met antidreunplaat……uren, dagen. Met elke aanraking ging de VW beter rijden. Contact met het materiaal verbindt letterlijk en figuurlijk. Schoonheid is de belofte van geluk zegt Stendahl.
Ik geloof dat als je in staat bent complexe zaken tastbaar en inzichtelijk te maken dat dat een heel krachtig middel kan zijn om mensen bewust te maken van en wellicht aan te zetten tot ander gedrag.
Het project ‘MATERIALISM’ van Studio Drift vind ik daar een mooi voorbeeld van. Bekijk eerst dit filmpje eens:
In het van Abbe Museum zag ik hun ‘The bag project’; een installatie die laat zien hoeveel plastic tassen er dagelijks uit de Albert Heijn de wereld in worden gebracht:
Op de schermen zie je schuifdeuren die open en dicht gaan met mensen die naar buiten lopen met een AH plastic tas. In het grind staan geperste blokjes van AH plastic tassen….honderden. Op de poster naast de installatie staat dit beeld:
1 AH tas weegt ongeveer 30 gram. Elke dag gebruiken we 10.108 kg (of 336.9333 van die plastic blokjes) per dag.
In de museumwinkel kocht ik nummer 26/1.000 en het gewicht en de vorm maakte mij nog meer bewust van het plastic probleem. Vooral door de eenvoudige vorm en het feit dat het zo’n confronterend dagelijks voorbeeld is van mijn eigen planeetonvriendelijke gedrag. Want ondanks dat ik ‘altijd’ een gerecyclede tas in mijn rugzak heb, vergeet ik hem toch wel eens. Met name als ‘ik’ de was aan het doen ben terwijl de vegetarische kip in de oven staat en de Nespresso onzichtbaar mijn koffie maakt.
Vanaf nu heb ik ALTIJD one AH BAG bij me. Om mensen te laten voelen.
Zo is dat Cor. Een mooiere en schonere wereld begint in Eindhoven, maar vooral bij jezelf! Ik bereid mijn koffie met een filter. Schijnt ook nog gezonder te zijn ook. En de koffieprut bemest mijn tuin. En de bloemen en planten maken het leven daarna mooist. Met gratis kunst en design.