Gisteren en eergisteren prototypte ik als schrijvende mijn persoonlijke kunstaanschafmotivatiemodel in elkaar. Een poging om drie kunstwerken die ik ooit kocht te rangschikken. Met de hulp van Gert Veenhoven die een goed S-woord alternatief gaf ‘Vervangbaar’; Substitutie.
Ik merk echter dat ik inmiddels een aantal criteria heb verzameld die ik kan indelen in twee categorieën;
1. Motivatiebepalend bij de aanschaf.
2. Waardebepalend bij bezit.
Zo is het criterium Substitutie pas te bepalen na aanschaf en niet direct bij aanschaf. Het is sowieso een discutabele want in principe is geen enkel uniek kunstwerk vervangbaar. Laat ik het dus houden op de drie motivatiebepalende criteria bij aanschaf Schoonheid, Status en $mart.
Schoonheid: Hoe mooi vond je het toen je het voor het eerst zag? Werd je er blij van? Of om met Stendahl’s woorden te spreken; was het een belofte van geluk?
Status: in hoeverre was de aanschaf een middel je eigen (merk)waarde te vergroten. Kocht je er een ‘lidmaatschap’ van een ‘club’ mee waar je graag bij hoort?
$mart: (die noemde ik eergisteren $lim) maar $mART vind ik beter passen bij wat ik met dit criterium bedoel te zeggen. Kocht je het kunstwerk als financiële investering?
Het derde werk in deze reeks is van Ron van der Ende.
5 februari 2014 zag ik in de Kunsthal voor het eerst in mijn leven het werk van Ron van der Ende. En ik zal proberen te omschrijven wat er met me gebeurde. Ik had net de tentoonstelling van 007 achter mijn kiezen. Best leuk en interessant maar ik was toch blij dat ik er weer uit was. Zijn auto’s en gadgets zijn aardig maar ik ben toch meer fan van Batman. De Christopher Nolan versie dan. Misschien komt het omdat de Batmobiel mijn eerste Auto was. Mijn Auto afwijking begon toen ik als 7 jarig ventje voor de etalage van de speelgoedwinkel op de Voorstraat in Dordrecht stond. Na school liep ik daar naar toe om uren naar de auto’s te kijken om vervolgens naar huis te gaan en deze met Lego proberen na te bouwen. Ik vond dat dat eigenlijk altijd best aardig lukte. MijnLego Landrover leek best op de Etalage Landrover.
Tot die ene dag dat er opeens een nieuwe auto in de etalage stond. Een zwarte tweezitter. Ik denk dat het toen gebeurd is. Zo’n auto had ik nog nooit gezien. Hem met Lego nabouwen was uitgesloten. Er zat maar een ding op. Deze wagen moest ik gewoon hebben. 6 weken later en vele uren turen en staren voor de etalage kreeg ik hem van mijn moeder als vakantie kado. Hij staat nu al 40 jaar binnen……..op mijn buro.
De Batmobile van CORgi toys. Ja dat is natuurlijk vragen om problemen.
Enfin terug naar de Kunsthal waar ik niets vermoedend de zaal binnen liep met het werk van Ron van der Ende. Het eerste werk wat ik zag was dit:
Het werk is nog geen 20 centimeter ‘diep’ maar lijkt volledig 3d en is opgebouwd uit allemaal verschillende stukjes hout en fineer. Ik geloofde echt niet wat ik zag, Mijn mond viel open van verbazing en ontzag. Niets digitaal. Met de hand gemaakt. Wat een werk. Mijn lijf vulde zich met positieve emoties, een wow verliet mijn mond hem achterlatend met een glimlach die bij menig ander werk meerdere wows ontlokte. Naar dit werk kan ik uren kijken. Van afstand en van dichtbij. De honderden of misschien wel duizenden stukjes hout en fineer die minutieus precies tegen elkaar zijn gezet met zilverkleurige spijkertjes.
Helaas had ik maar weinig tijd om van zijn werk te genieten. Maar voor de tweede keer in mijn leven was ik echt geraakt door een werk aan de muur. Ik weet zeker dat als de Ferrari te koop had gestaan en ik het geld had gehad dat ik het zonder nadenken had gekocht. Tegen elke prijs.
Waarom? Gewoon omdat ik het prachtig vind en mijn lijf zich vult met een combinatie van Barbara Fredrickson’s positieve emoties.
Is het
1. Vreugde
2. Dankbaarheid
3. Sereniteit
4. Belangstelling
5. Hoop
6. Trots
7. Plezier
8. Inspiratie
9. Ontzag
10. Liefde
Al deze emoties schaar ik nu onder het kopje ‘Schoonheid’.
Ron scoort hoog op Schoonheid. Heel hoog eigenlijk nog hoger dan het zelfportret van mijn opa omdat ik het werk van van der Ende helemaal niet kende. Score:
Schoonheid: 9,5
Mooi om er zo naar te kijken … thanks..
Ik ga daar op broeden cor 🙂