Dit is Design Thinking by Doing Vakantie Verhaal nummer 840/1.111

Ik twijfel of ik vandaag wel schrijf. Het is vanwege de temperatuur. Ik ben in Zuid Afrika. Nou dan weet je het wel, toch?

Wat is je eerste gedachte? Dat het te warm of te koud is?

Het is geen Winter in America maar wel in Zuid Afrika.

Mijn handen zijn zo koud dat het typen een lichte ontdooiing mogelijk maakt in de toppenvan de drie vingers waar ik mee typ. Heb net even geprobeerd of er warm water in het douchehokje was en dat was er. Maar het koud afdouchen, wat ik nu bijna anderhalf jaar dagelijks doe, lijkt me een eerder een evenaring van de onderdompeling in het ijsbad vorig jaar met de workshop van Wim “The Iceman” Hoff. Volgens Wim kunnen we allerlei onbewuste processen wel degelijk controleren door training. Focus en ademhaling en een 500 keer oefenen moeten mij straks door de kou trekken in het het douchehokje in het Ceres gebergte in Zuid Afrika. Misschien helpt een potloodje tussen mijn tanden ook of heeft Daniel Kahneman nog wat goede tips. Ik voel sterk uitstelgedrag opkomen. Overweeg zelfs afstel. De tour win je in bed zei Joop Zoetmelk ooit. Maar hoe overwinter je in Zuid Afrika in een rooftoptent met de stoere naam Hannibal. Hannibal doorkruiste de alpen met olifanten. Mijn zoon en ik doen de Western Cape in een Ford. Het is net bivak hoor ik mijn zoon klappertanden.