Geïnspireerd door de geweldige Duitse film “Die fette jaren sind vorbei.” ben ik vanochtend aan de slag gegaan in het AIRBNB appartement van Dimi in Bilbao. De film gaat over drie jongeren die de uitbuiting van de wereld door rijken beu zijn. Ze hebben idealen en willen deze mensen een spiegel voorhouden, vandaar de titel: “de vette jaren zijn voorbij”. Ze breken in bij de rijke, zwaar beveiligde villa’s, niet om te stelen, maar om het interieur een beetje te veranderen en de mensen aan het denken te zetten. Maar op een dag gaat het mis. Ze komen iemand tegen in het huis en moeten – geheel tegen hun zin – diegene dan maar vasthouden om te voorkomen dat ze meteen gearresteerd zullen worden. Ze worden tot gijzelaars en raken in gesprek met hun slachtoffer. Dat zet ze zelf ook weer aan het denken…
Gelukkig was ik alleen en komt Dimi pas donderdag thuis dus kon ik rustig mijn gang gaan.
Ik begon met de keuken. Deze was zo:
En nu zo:
Misschien komt het omdat ik vannacht wel heel dicht bij het Guggenheim sliep. Dit mijn uitzicht vanaf Dimi’s balkonnetje.
Dat balkon gebruik ik nu voor de kleden en stoelen.
Less is more.
Vanavond breek ik in in het Guggenheim en ga daar wat veranderingen aanbrengen.
Van het werk van Richard Serra blijf ik af. Te zwaar. De rest is just a matter of time.
Een kleine Richard Serra zou toch wel leuk zijn!
Hahaha, Awesome. Ik zie een nieuwe rage otnstaan: verherverbouw AirBNB appartementen 😉 Ikzelf ben trouwens meer van de rekenkundige aanpak: more = more.
een goed begin is het halve werk… dus vanavond komt het wel goed in Guggenheim haha ;-))