Gisteren schreef ik niet en dat was tot het allerlaatste moment een mentaal gevecht met Kabouter. Kabouter weet dat ik een afspraak heb. Dat ik elke dag schrijf, behalve vrijdag de dertiende. Nog niet zo heel lang geleden dus. En ik weet niet of het komt dat me dat eigenlijk wel beviel, niet schrijven. Zo werd ik zondag wakker met het boek waar ik de nacht er voor mee in slaap was gevallen en liep de dag totaal anders dan verwacht. Zo ook maandag. Het wel gaan werken voelde als een grotere overwinning als het wel schrijven en toen ik ook nog werd aangesproken door een van mijn trouwe lezers of het wel goed met me ging en ik later via de mail het advies kreeg om mijn Kabouter uit het raam te flikkeren en er zelf achteraan te springen, wist ik het zeker. Gisteren schreef ik niet. Ik schrijf namelijk niet voor jou en niet voor Kabouter. Ik schrijf voor mezelf. Ik heb nog wel tot het allerlaatste moment getwijfeld. Ik twijfelde of ik niet de volgende post zou schrijven:
“Cor schrijf jij elke dag? Ja.”
Maar ja dat had ik al een keer geschreven. En als ik dit blog zie als een training creatief vermogen dan moet het wel origineel zijn elke dag. In die context was gisteren een van de beste posts ooit. Zeer origineel. Voor iedereen anders. En voor de bezoekersaantallen hoef ik het ook niet te doen. Die waren namelijk nog hoger dan die de andere dag dat ik niet schreef, vrijdag de dertiende. Maar dat kwam waarschijnlijk door de titel.
Fuck Yeah.
Origineel creatief mag ik wel zeggen…… niets mis mee….
niet te vaak natuurlijk want dan is dat niet origineel meer ;-))
Zo is het Cor. Je doet het voor jezelf. Ook als je het niet doet. YEAH.