Morgen. Voor veel mensen begint het nieuwe jaar echt pas morgen. Ook ik til mijn goede voornemens nog even over het weekend heen. Maar morgen ga ik toch echt…
Morgen ga ik meer met minder doen.
Veel mensen gaan minder doen. Met name eten. Een paar kilo minder van jezelf. Heerlijk. Dus niet meer maar minder. Maar hoe pak je dat aan? Ga je ‘lekker’ aan de shakes, aan een brood, bier of gemberthee dieet? Veel succes. Ik spreek je over een half jaar weer.
Volgens mij is de formule voor afvallen heel simpel. De praktijk is weerbarstiger.
Voor een kilo vet moet je 9.000 Kcal extra verbranden.
Dat kun je doen door meer te bewegen en hetzelfde te blijven eten. Of minder te eten en hetzelfde te blijven bewegen. Nog beter is natuurlijk een combinatie. Meer bewegen en minder eten. Meer bewegen lijkt me niet zo moeilijk. Minder eten is een grotere uitdaging. Zeker in een land waarin we zijn geleerd netjes je bord leeg te eten. Jaren geleden keek ik met veel plezier naar de BBC documentaire “The Truth About Food”. Hierin werden allerlei mythes wetenschappelijk bevestigd of juist ontkracht. Zo ook het ‘eet je bord leeg principe’. Ze vroegen mensen een bord soep te eten. Wat de mensen echter niet wisten was dat het bord met elke hap een beetje werd bijgevuld vanuit een containertje onder de tafel. De mensen bleven dooreten. Je hebt pas genoeg als je bord leeg is en blijkbaar niet als je maag vol is. Het onderzoek sluit mooi aan bij het werk van hoogleraar Koert van Ittersum dat ik van de week tegen kwam.
“Terwijl we vroeger een zak chips van 175 gram in twee avonden leegaten, kan het nu gebeuren dat we 150 gram chips uit een zak van 300 gram in 1 avond wegknagen. We gebruiken meer van een product wanneer we er meer van hebben. Grotere verpakking stimuleren dus consumptie. Een ander aspect is dat smaak een grote invloed heeft. We eten minder om te overleven, maar juist meer omdat het gewoon lekker is. En wanneer we eten omdat het gewoon lekker is, laten we ons minder leiden tot een vol buikgevoel”.
Van Ittersum testte de theorie op allerlei manieren en locaties; zoals promotiefeestjes, in het lab, via online panels. Hij liet zelfs een pottenbakker zeven verschillende kommen maken om het effect te kunnen meten. Opvallend genoeg bleek niet alleen het formaat van de kom van invloed, maar ook de kleur ervan én de kleur van het eten. Van pasta met witte saus wordt in een wit bord meer geconsumeerd dan pasta met een rode saus in datzelfde bord. Simpelweg omdat de pasta met witte saus een kleinere hoeveelheid lijkt.
Het principe hierachter is al lang bekend. De Belgische filosoof en wiskundige Delboeuf merkte op dat mensen het formaat van iets inschatten op basis van de objecten eromheen. De Delboeuf-illusie genoemd. Zo wordt een groot bord net zo makkelijk volgeschept als een klein bord. Zeker als deze op een tafel vol met groot servies staat. (bron http://www.cityoftalent.nl/content/groningen/groningers-aan-het-woord/koert-van-ittersum)
Dus als je makkelijk minder wil gaan eten verklein dan gewoon je servies. En dan niet twee keer opscheppen he.
Ik wens je een gezond 2015.
Nou smakelijk eten en ook een gezond 2015 voor Cor 🙂