Dit jaar begeleid ik voor het eerst 3de jaars Kunst en Economie studenten met hun stage. 5 studenten die hun plek voor een half jaar hebben gevonden in de evenementen business. Hebben jullie wel eens een stagiair begeleid als ondernemer? Hoe bepaal je nu of zo’n stage succesvol is geweest. Is je stagiair gegroeid? Ik moet weer denken aan de definitie van Gretchen Rubin; je goed en je slecht voelen maar voelen dat het klopt in een context van groei.
Een stageplek die klopt, waar je goed en slecht kunt voelen en waar je na een half jaar enorm gegroeid bent. Dat zou mooi zijn.
Maar waarin dan?
Om dat boven water te krijgen vroeg ik ze bij onze eerste bijeenkomst het volgende. Ze moesten zich het volgende voorstellen. Het is maart 2015 en ze ontvangen een brief van hun stagebegeleider. Hierin worden ze uitgenodigd voor een afscheidsfeest ter ere van jou. Niet omdat ze zo blij zijn dat je na een half weg bent maar omdat ze het zo gewaardeerd hebben wat je voor en met ze gedaan hebt. Hoe enorm gegroeid je bent. Ook in slechte tijden. In de uitnodiging staat dat je met een limousine opgehaald wordt en feestelijk gekleed moet komen. Op de bewuste avond stap je uit de limousine voor het sterren restaurant en word je welkom geheten door al je stage collega’s. Iedereen ziet er feestelijk uit en is blij je weer te zien. Hier en daar wordt zelfs een traantje weggepinkt. Het feest begint met een glas champagne en je loopt stralend rond om wat praatjes te maken. Op een gegeven moment tikt je stagebegeleider tegen zijn glas en vraagt om stilte. Hij vraagt of je naast hem komt staan en haalt een brief uit zijn binnenzak. Het is een bedankbetoog die recht uit zijn hart komt waarin hij gedetailleerd vertelt waarin je allemaal bent gegroeid en wat je allemaal hebt geleerd. Ongelooflijk wat jij allemaal hebt gedaan in een half jaar.
En wat was nu precies de opdracht?
Ik gaf ze vervolgens een envelop en een A4tje en vroeg ze om die speech van hun stagebegeleider te schrijven. Ze kregen er 30 minuten de tijd voor. Toen ze klaar waren vroeg ik ze om de speech in de bijgaande envelop te doen, dicht te plakken, hun adres op te schrijven en aan mij te geven. Over 4 maanden aan het eind van hun stage doe ik ze op de bus en mogen ze hem hardop in de spiegel aan zichzelf voorlezen. Ben benieuwd of er een traantje vloeit en of ze zijn gegroeid.
Hopelijk schrijf je daar dan ook over 🙂