In een wereld van overvloed is het moeilijk keuzes maken. Tenzij je geen keuze hebt. Henry Ford begreep dat goed en verkocht zijn model T in elke kleur als het maar zwart was. Tegenwoordig kun je je auto in elke kleur of zelfs kleurencombinaties krijgen maar wanneer komt er een fabrikant die zijn model maar in een kleur aanbiedt? Maar dan wel een hele bijzondere. Een unieke. Een Purple Cow. Zo heb ik me ooit wijs laten maken dat er in elke rode Ferrari 1 druppel bloed zit van Enzo. Kijk, dat bedoel ik. Dan gaat het niet meer om de kleur dan gaat het om het verhaal. Een verhaal dat je wilt delen.
Terug naar die kleuren. Ik heb een periode gehad dat ik alleen maar zwarte kleren kocht. Saai? Nou dan heb je mijn schoenencollectie nog niet gezien. Of mijn riemen. Heerlijk niet hoeven te kiezen. Je moet alleen uitkijken dat je dan weer niet doorslaat in de riemen of schoenen. Qua schoenen bijvoorbeeld is het goed geregeld. Ik heb twee paar. Ooit gekocht in Denemarken. Tegelijk. Ik vond de bruine mooi en kocht er direct de zwarte bij. En met een paar goede stappers kun je jaren doen. Wel schoenspanners gebruiken en regelmatig laten verzolen natuurlijk. Als je iets moois ziet gewoon twee van kopen. Minstens twee.
Schrijven is ook keuzes maken. Dus laat ik even teruggaan waar ik het eigenlijk over wilde hebben. De beurt van mijn Ducati. Vooropgesteld. Ik ben niet handig. Het is echt niet zo dat ik mijn Ducati een beurt kan geven. Bij mij houdt het op bij tanken en olie bijvullen. Maar wat ik wel kan is schoonmaken. En dan bedoel ik echt schoon maken. De laatste keer dat ik verwantschap voelde met een ‘ander’ volk was op een camping waar een paar zigeuners stonden. Een zigeuner en zijn caravan hebben een bijzondere relatie. In ieder geval een hele schone. Iedere ochtend keek ik met verwondering, verbazing en respect hoe de vrouw des caravans haar mobiele huis binnenste buiten keerde. Alles werd schoongemaakt. Alles. Toen ’s avonds de man des caravans zelfs de wielen van de caravan af haalde om ook deze eens goed te schrobben wist ik dat ik zigeunerbloed had. En dat kwam me goed van pas gisteren. Gisteren ben ik los gegaan op de wielen van mijn Ducati. Met dank aan Ruud voor de nodige middelen en materialen. Het is namelijk heel fijn om dit te doen op een brug met je motor op een blok. Dan kun je namelijk makkelijk je achterwiel doordraaien. Je begrijpt dat na anderhalf uur schrobben, poetsen de koffie heel goed smaakt. Zeker als die zwarte espresso in een stalen kopje zit.
Op de Ducati 900 Superlight staat de teller op 50.000.
Op mijn blog staat de teller op 500.
De komende tijd ga ik op zwart. Ik ben ik onderweg in mijn zwarte Spider, mijn zwarte Merida of mijn zwarte Ducati. Ik zal niet elke dag publiceren maar wel elke dag schrijven.
Fijne vakantie!
Fijne vakantie zigeuner!
Fijne vakantie, geniet ervan 🙂