Ik twijfel. Dit is verhaal 493 van 1001. Waar ik over twijfel? Of ik bij 500 een break neem. Waarom twijfel ik? Omdat ik denk dat het niet altijd makkelijk is om in de vakantie, als ik bijvoorbeeld aan het fietsen ben in de Alpen, te publiceren.
Ongelooflijk. Terwijl ik dit schrijf heb ik de oplossing. Echt waar. Toen ik in het begin van dit schrijfexperiment wel eens twijfelde ging dat met name over het feit dat ik me druk maakte over mijn lezers. Mijn Kabouter protesteerde dan heftig als ik met mijn rechter wijsvinger richting ‘publish’ ging. Hij maakte zich enorm druk over wat JULLIE en van zouden vinden. Menig keer heb ik gedacht om dan maar niet te publiceren. Het moeilijkste van dit schrijfexperiment is niet zozeer het schrijven en vasthouden maar het loslaten. Niet denken aan wat zouden ZIJ er van vinden maar puur voor jezelf te schrijven. Niet schrijven voelt als een overwinning van Kabouter. De overwinning van de angst.
Al schrijvende dient de oplossing zich dus aan. Ik moest weer even terug naar waarom ik dit project ook alweer was begonnen.
Voor mezelf. Niet voor jullie.
ME time. Dat zouden meer mensen moeten doen. En DOEN ja. Niet zeggen dat je het doet.
Toch ga ik hier zeggen wat ik ga doen. Ik maak een afspraak met mezelf:
Ook in de vakantie blijf ik schrijven. Iedere dag. En daar waar ik KAN publiceren, publiceer ik.
Deal?
Deal!
Ok deal
Toppperdetop !
Onderweg publiceren zal niet meevallen. Toen ik in 2010 naar Rome fietste, probeerde ik dat ook, maar soms stuurde ik mijn blogjes van enkele dagen tegelijk weg omdat er gewoonweg geen mogelijkheid was om te internetten. Vooral lastig in Italië.