Op een gegeven moment.
De afgelopen drie dagen was ik met 9 anderen en Harry Starren op retraite bij de monniken in Egmond. Een hele bijzondere ervaring. En op de vraag ‘Wat is nu het meest bijzondere wat me is overkomen?’ wil ik het volgende met jullie delen. Tussen het programma door woonden we de kerkdiensten bij en aten we in stille drie maaltijden. Brood in de ochtend en avond en een warme maaltijd in de middag. Op zich niets bijzonders was het niet dat de maaltijden in stilte worden genuttigd.
Ik had nog nooit met zoveel mensen in stilte gegeten en afgezien van dat je je veel bewuster bent van de handelingen en je zintuigen gebeurde er iets anders. Iets bijzonders. Ik had mijn boterham met pindakaas op en lustte er nog wel een. Normaal gesproken pak ik dan direct een volgende maar nu was er geen sprake van ‘normaal gesproken’ want er werd niet gesproken en het brood stond buiten mijn bereik. Het leek mij ook niet gepast om mijn buurman aan te stoten, naar het brood te wijzen en hem vriendelijk glimlachend duidelijk te maken dat ik nog een boterham wilde. Ik had het kunnen doen. Ik had de stilte dan niet verbroken maar het voelde niet goed. Ik zou met deze actie toch mijn buurman storen. Dus leunde ik achterover en dacht ‘die boterham komt wel.’ En dat was eigenlijk heel prettig. Niet direct door met de volgende boterham maar een beetje rondkijken, genieten, stil zijn. Op een gegeven moment pakte mijn schuin overbuurman het brood en zag mij achterover zitten achter mijn lege bord en in plaats van eerst een boterham voor zichzelf te pakken reikte hij het brood naar mij zodat ik een boterham kon pakken. Het brood kwam in stilte naar me toe. Vanzelf.
Ik heb genoten van de stilte en geleerd dat met de juiste mensen om je heen je niet eens een half woord nodig hebt om te krijgen wat je wilt.
Op een gegeven moment komt alles naar je toe.
Nadat ik gewend was (de 1e maaltijd was de stilte een soort te snijden spanning, heel ongemakkelijk. En wat maakt stokbrood eten dan veel lawaai) vond ik het bijzonder om te ervaren hoe ontspannen het is als je eet met een groep zonder te hoeven praten.
Mooi! ssstttt!