Kijk mama. Zonder handen. Gisteren was een goede dag. Om 9.30 had ik een afspraak met Tamar Bruggeman in Amsterdam Zuid. NS bracht me er op tijd. Zoals zo vaak. Relaxed zoals altijd. Tamar is directeur van de Holland Baroque Society en opdrachtgever voor de 280 eerste jaars HKU studenten die in de week van 28 oktober voor haar aan de slag gaan met CPS. Creative Problem Solving. Een geweldig gesprek, een cappuccino met honing en 92 minuten later nam ik tram 51 naar Spaklerweg waar ik een afspraak had met Robin, Alex en Maarten van VakantieVeilingen. Alex had me gespot en mijn blog doorgespit en vroeg me of ik ze kon helpen. Mijn tweede ECHTE opdracht die direct voorkomt uit het schrijven op mijn blog. Geweldig. Na een zeer boeiend gesprek, 89 slides en twee gratis broodjes wandelde Robin en ik naar de tram waar Robin nog als laatste vroeg welk boek van Kevin Kelly ook alweer. “What Technology Wants”. De Wil van Technologie.
Cor wilde naar Soest en deed dat met de tram naar station Amstel, naar Utrecht met de intercity en daar overstappend op een Sprinter. Om 15.00 uur had ik een afspraak met Frank van Doorn. Een rasechte internet ondernemer die heel goed weet wat ie wil. Daar waren we na twee gember, appel, winterpeen shakes bij Vrouwe Jacoba in Soest wel achter.
Lopen, trein, tram, lopen, lopen, tram, trein, trein en toen Franks BMW.
Nu heb ik wat met BMW’s. Mijn moeder had een oranje 1802, Gerrit heeft een 635 , Annette heeft een BMW en Eugene is een echte BMW fan. Maar ik kende nog niemand met een BMW zoals die van Frank.
Frank is een geweldig inspirerende kerel. Zo heeft hij op zijn compleet verbouwde stuk grond in Zeeuws Vlaanderen een prachtig vakantie verblijf neergezet. Zoover geeft ze een 9,1. Er is geen glasvezel maar hout gestookt internet. Het hele verblijf wordt verwarmd door hout dat Frank een keer paar jaar voor de deur laat storten en dan eigenhandig de schuur in schept. Het kost hem een dag van zijn leven maar een derde van gas. Ja Frank is goed bezig.
Frank is heel goed bezig. Maar Frank kan niet autorijden. Nee ik moet het anders zeggen. Frank hoeft niet auto te rijden. Naast hem zittend op weg naar de volgende afspraak om 17.30 in Soest trok Frank opeens zijn handen van het stuur en zijn voeten van de pedalen. We hadden een heel goed gesprek gehad dus ik vroeg me af waar die zelfmoord neiging vandaan kwam.
Frank is een bijzondere vent. Hij heeft internet op hout en een zelfrijdende BMW. I’m not kidding. Ik ken het Google Car project waar een auto al honderd duizenden kilometers ZELF door Amerika rijdt maar wist niet dat dat ook al gewoon te koop was. Nou ja gewoon. Die BMW kost wel een paar centen maar dan kun je wel gewoon met jezelf als privechauffeur van Soest naar Zeeuws Vlaanderen rijden.
What Technology Wants?
Ik weet het niet.
Ik wil een BMW.
Ik heb eigenlijk niets te melden Cor. Behalve dat ik weer zo geniet van je blog (ik ben een beetje aan het bijlezen). See you tomorrow (of blogde je nou niet op zondag?) 🙂