voetje van de vloer

18 jun

voetjevandevloer.072

Soms moet het eerst heel erg fout  gaan om iets beter te maken.

De aller aller aller beste tip die ik ooit gekregen en mijn leven een stuk beter maakte is van een McKenzie therapeut.

Ik liep al vanaf mijn twaalfde bij  fysiotherapeuten en chiropractors en ging ongeveer 2 keer per jaar ‘door mijn rug’. Ik kon dan niet op of neer en liep er bij als een oud mannetje. Mijn voetjes zonder ze op te tillen over de grond schuivend met een snelheid van 70 cm per uur. Aanleiding voor het door mijn rug gaan waren de meest simpele bewegingen. Met name het schuin, zijwaarts pakken van iets een halve meter van de grond was vaak de oorzaak waardoor het ‘erin schoot’. Zo voelde het ook. Alsof iemand iets in mijn wervel ‘schoot’. Dan zul je misschien denken, ‘dan doe je dat toch niet meer’. Maar zo simpel is het toch niet. Het heeft niet alleen met die ene beweging te maken maar met je hele houding en je bewegingspatroon wat er ‘ingesleten’ is.

Enfin. Ik had het er over met een goede vriend van me en hij tipte me op de McKenzie therapie. Ik was net weer door mijn rug gegaan, was een jaar over dertig maar voelde me 60 jaar ouder. Ik heb dezelfde dag nog een afspraak gemaakt met een McKenzie therapeut . Even wat achtergrond over de grondlegger:

“Robin McKenzie is een fysiotherapeut uit Wellington, Nieuw Zeeland. Hij is President van het McKenzie Institute International, Wellington, Nieuw Zeeland. Hij heeft zijn carrière gewijd aan de studie van mechanische problemen van de wervelkolom en de daarbij behorende therapie. Zijn bijdrage aan het begrip en behandeling van wervelkolomproblematiek hebben inmiddels wereldwijd erkenning gekregen. De waarde en effectiviteit van zijn destijds opgestelde theorieën worden heden ten dage ondersteund met wetenschappelijk bewijs. Hij heeft in de loop der jaren talrijke erelidmaatschappen gekregen voor het vele werk dat hij heeft verricht. In 1990 werd hij: ” Officer of the Most Excellent Order of the British Empire” (OBE). Hoewel hij zich heeft teruggetrokken uit de dagelijkse praktijk, is hij nog als international consultant betrokken bij onderzoek en behandeling van mechanische wervelkolom aandoeningen.”

Maar wat niet in deze achtergrond staat is hoe Robin McKenzie op het idee kwam van zijn therapie. Dat vertelde mijn therapeut me. Het is een prachtig voorbeeld van hoe iets verschrikkelijk fout ging met fantastische gevolgen. Robin McKenzie werd op een dag gebeld door een patient die verschrikkelijk door zijn rug was gegaan. Hij kon niet op of neer en of hij naar het huis van de patient wilde komen. Robin McKenzie vertelde dat dat helaas niet kon omdat hij die dag vol zat met afspraken op de praktijk. Hij stelde voor dat man naar de praktijk zou komen en hem tussen twee afspraken zou bekijken. Zo gezegd zo gedaan. De patient kwam enige tijd later aan in de praktijk. De vorige patient liep net de deur uit en McKenzie zei dat ie maar vast de behandelkamer in moest lopen. Hij kwam er zo aan. Wat McKenzie niet wist, was dat de patient direct op zijn buik op de behandeltafel was gaan liggen die nog in de stand van de vorige patient stond. Met het hoofd en voetenstuk naar boven. Toen McKenzie binnen kwam en de patient zo zag liggen schrok hij zich kapot. Echter de ahhhhhhhhhh’s van de patient waren niet van de pijn nee de ahhhhhhhhh’s van de patient waren van het wegtrekken van de pijn. De McKenzie therapie was geboren.

Jaren had ik van fysiotherapeuten en chiropractors geleerd dat ik mijn bekken moest kantelen, buikspieren aanspannen, schouders naar achteren en omlaag. Recht houden die rug. Mijn therapeut zei me dat ik juist mijn rug hol moest houden. Net als de patient op de behandeltafel. Dat voelde zeer onnatuurlijk. Als ik het deed voelde het net alsof ik weer door mijn rug ging. Het heeft ruim een half jaar geduurd voor ik mijn nieuwe houding aangeleerd had. Ik had het jarenlang verkeerd gedaan.

Deze nieuwe houding heeft er voor gezorgd dat ik sindsdien NOOIT meer door mijn rug ben gegaan. Maar dat komt niet alleen door mijn nieuwe houding. Het komt ook zeker door de beste tip OOIT die ik kreeg van mijn McKenzie therapeut.  Komt ie.

Als je ooit iets moet pakken wat lager ligt dan je hand. Bijvoorbeeld een sok op de tweede trede van de trap. Ga er dan recht voor staan en licht een voetje van de vloer. Buig dan pas naar voren. Het voetje van de vloer zorgt er voor dat de druk van je rug gaat en recht blijft.

Voetje van de vloer!

Vraag niet hoe het kan maar profiteer er van.

4 Responses to “voetje van de vloer”

Trackbacks/Pingbacks

  1. 100% corting | Design Thinking by Doing - 3 juli 2013

    […] Zijn blogonderwerpen lijken alledaags ; de snelheid en vergankelijkheid van het nu. Praktische tips tegen rugpijn.  (schot in de roos Cor) en zakelijke blog over vertrouwen en communicatie. Elke keer raak. Elke dag […]

  2. Ken jij zenoemenhetdesignthinking? | Design Thinking by Doing - 26 januari 2014

    […] voetje van de vloer […]

  3. DE inkeping. Dit is Design Thinking by Doing verhaal 504/1001. | Design Thinking by Doing - 22 augustus 2014

    […] en deze oefening maakt het een stuk draagzamer. Voor een andere tip blessure preventie tip kijk je hier. Ik sta dus inmiddels naast mijn bed en loop in het donker naar mijn buro en steek drie […]

  4. Loetje | Design Thinking by Doing - 9 juni 2017

    […] en deze oefening maakt het een stuk draagzamer. Voor een andere tip blessure preventie tip kijk je hier. Die buikspieroefeningen doe ik overigens mijn een glimlach. Of ik het nu leuk vind of niet, als ik […]

Geef een reactie

Ontdek meer van Design Thinking by Doing

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder