Een tijdje geleden gaf ik mijn buurman Samir een uitgeprintte versie van de posts van mijn blog met de vraag ‘Wat is er niet goed aan?’.
Ik heb Samir hoog staan dus was echt benieuwd naar zijn feedback. Hij miste structuur en overzicht. Daar had Samir natuurlijk helemaal gelijk in. Ik ben daarna begonnen om al mijn post in te delen in de categorieën:
– empathie
– creativiteit
– prototyping
– play
– branding
Terwijl ik dit schrijf weet ik even niet waar ik deze post moet gaan indelen maar dat komt meestal gaandeweg schrijvend wel goed.
Ah natuurlijk. Prototyping. Ik had mijn blog uitgeprint en feedback gevraagd. Zo. Opgelost.
Afgezien van het feit dat er nogal wat beter kon, had Samir ook een cadeautje voor me. Het was de Ode.
‘Ode is een onafhankelijk opinietijdschrift over mensen en ideeën die de wereld veranderen. Verschijnt maandelijks in het Nederlands en Engels.’
En Samir had het speciaal voor me gekocht omdat er een artikel over Design Thinking in stond. Geschreven door Harry Starren. ‘Kijk dat bedoel ik’, zei Samir. Daar zit een theorie/gedachte achter. Ik las het stuk en begreep helemaal wat Samir bedoelde.
‘Jullie zouden eens een kopje koffie moeten drinken.’ zei Samir.
‘Goed idee Samir! Ga ik doen.’ zei ik. Dat zeg ik wel vaker. Maar doe het zo weinig.
De ochtend erna werd ik wakker, gelukkig, en dacht ik ga Harry Starren een mailtje sturen. Mijn kabouter vond dat natuurlijk een belachelijk idee.
‘Harry Starren zit echt niet op Cor Noltee te wachten hoor.’ Weet je wel wie dat is?
Nou nee. Ik kende Harry helemaal niet maar toch stuurde ik hem die ochtend om 7.11 het volgende mailtje. Onder heftig protest van Kabouter.
Binnen een half uur kreeg ik een antwoord (lijkt de KLM wel 😉
En gisteren was ik in Amsterdam. Harry had me uitgenodigd voor een lunch met als thema Duurzaamheid en Design.
Ik was al fan van Harry. Nu helemaal. Harry is de leukste, intelligentste, charmantste man die ik in jaren ben tegengekomen.
Dus.
Wie ga jij vandaag bellen, mailen, whatsappen, smsen, faxen, schrijven, postduiven, telexen, of gewoon face to face vragen om een bak koffie te doen?
Een biertje mag ook.
Ha Cor, zo werkt het bij mij precies zo: de prikkeling die ervoor zorgt dat je die persoon wilt ontmoeten kun je toch niet negeren? En het lukt in 9 van de 10 gevallen. Hoe denk je dat ik aan m’n netwerk kom: niet door bang te zijn – NEE heb je – en af te wachten. Gewoon doen! Goed zo. Groet, Albert
Hoi Albert, voor ons is het makkelijk. We komen allebei uit 1967 🙂