Stel je voor dat je je collega of medestudent de mond zou kunnen snoeren.
Stel je voor dat je zelf je mond een keer houdt en eerst eens nadenkt voordat je er iets uitflapt.
Stel je voor dat je tijdens de volgende meeting helemaal niets mag zeggen.
Gisteren had ik mijn eerste SM cursus. Ik was van te voren goed ingelicht. Ik wist wat ik wel en niet mocht. Eea was mij uitgeled door Strenge Meesteres Marijke Faber. Een van mijn favoriete collega’s op de HKU.
Marijke had mij en nog 2 collega’s uitgenodigd om mee te denken over de invulling van het vak creativiteit. Een onderwerp waar we allemaal heel veel over kunnen vertellen. Alleen dat mocht niet. We moesten onze mond houden. Marijke legde het één keer uit:
‘Ik stel jullie zo een vraag en je schrijft het antwoord op een A4tje. Je krijgt 10 minuten de tijd. En er mag NIET gepraat worden.’
De vraag was heel interessant. Daar kan ik uren over lullen. Ik voelde direct de neiging om wat te zeggen opkomen…..maar ik moest het nu opschrijven. Pfffffffff. Das andere koek. Schrijven is een totaal andere vaardigheid dan praten. Dat heb ik inmiddels wel geleerd door dit blog. Ik zit elke ochtend in stilte een uur te schrijven. Maar met een aantal collega’s om je heen is het toch anders.
Na 10 minuten zei Marijke dat we de papieren naar links door moesten schuiven. Een collega ging dan verder met jouw net volgeschreven A4tje. Ik wilde direct wat zeggen. Dat me dat geen goed idee leek. Maar een blik naar de Strenge Meesteres was voldoende om mijn lippen op elkaar te houden. Mijn collega links had wat meer moeite met het SM (stil maar) concept. Zijn had al 3 streepjes achter haar naam. Jaaaaaahaaaa stil zijn is moeilijk.
Na een half uur geen woord gesproken te hebben, mochten we weer praten. Ik heb het letterlijk even uitgeschreeuwd. Heerlijk wat een fijne SM les.
Stilte Management. Dat zouden meer mensen moeten doen.
Er zijn zelfs mensen die het voor mij permanent hun mond mogen houden.
2 Responses to “SM”