‘Hoe dichter bij Dordt, hoe rotter het wordt.’
Haha.
Ja, er wordt wat gelachen om Dordt. Ik lach dan altijd maar mee. Want ze weten vaak niet beter. Gelukkig weet ik sinds gisteren wel beter. En waarschijnlijk na vanavond NOG veel beter. Maar wat ik gisteravond in de trein naar Dordrecht meemaakte wil ik toch graag….heel graag delen.
Na een middagje juryvoorzitter spelen bij de SpinAwards stapte ik om 19.10 op het fantastische Rotterdam CS in de trein naar het nog fantastischer Dordrecht. Dordt in het kort. Heerlijk in de stiltecoupe. Ik had die dag al genoeg gehoord. Van twitterdichters tot sociaal opladen. De Jonge Talenten van de SpinAwards 2013 waren lekker op dreef. Met het juryrapport in mijn hoofd mijmerde ik starend naar de Grote Kerk vanaf de Zwijndrechtse brug. En toen gebeurde het. De conducteur zei het volgende:
“We naderen station Dordrecht. Station Dordrecht. Eindpunt van deze trein. Hoe dichter bij Dordt hoe rotter het wordt.”
Huh? Hoorde ik dat goed. Zei die nou: ‘Hoe dichter bij Dordt hoe rotter het wordt?’
En voor ik mijn gedachte af kon maken ging de Dordt kenner verder.
‘Hoe dichter bij Dordt hoe rotter het wordt, beste mensen. En het is echt niet rotter in Dordt. Rotter komt uit de scheepvaart. Het schijnt smaller te worden (rotter te varen) als je met de boot naar Dordt vaart. Zoooo dan weet u dat ook weer. Beste mensen. Dordt. Eindpunt van deze trein’
Het is nooit een droom geweest om treinconducteur te worden. Maar toen twijfelde ik toch even.
Uitgestapt liep ik naar de conducteur en met een grote smile op mijn gezicht bedankte ik hem voor deze zeer waardevolle informatie.
Hij wist natuurlijk niet dat ik vanmiddag met 50 Dordtse creatieve ondernemers met spaghetti en marsmallows aan de gang ging.
Dat wordt smullen.
Geef een reactie